داستان کارتیه پادشاه جواهرات جهان

CARTIER International SNC ، یا به سادگی Cartier  ، یک مجموعه عرضه کننده کالاهای لوکس فرانسوی است که جواهرات و ساعت ها را طراحی ، تولید ، توزیع و فروش می کند. این برند توسط لوئیز François Cartier در در سال 1847 و در پاریس تولید شده است ، این شرکت تا سال 1964 تحت کنترل خانواده باقی مانده است. این شرکت دفتر مرکزی خود را در پاریس حفظ می کند ، اگرچه یک شرکت تابعه کاملاً متعلق به گروه Richemont سوئیس بوده است. کارتیه با بیش از 200 فروشگاه در 125 کشور جهان ، دارای سه معبد (مایلون تاریخی) در لندن ، نیویورک و پاریس است.

کارتیه به عنوان یکی از معتبرترین تولید کنندگان جواهرات در جهان شناخته شده و در سال 2018 ، توسط فوربس به عنوان 59مین مارک با ارزش جهان رتبه بندی گردیده است. کارتیه سابقه طولانی در صنعت فرانچایز دارد. پادشاه ادوارد هفتم از انگلیس بزرگ ، از کارتیه به عنوان "جواهرات پادشاهان و پادشاه جواهرات" یاد کرده است.

لوئیس-فرانسوا کارتیه، کارتیه را در سال 1847 در پاریس ، فرانسه تأسیس کرد و کارگاه استاد خود ، آدولف پیکارد را به دست گرفت. در سال 1874 ، فرزند لوئیز-فرانسوا ، آلفرد کارتیه این شرکت را به دست گرفت ، اما این فرزندان آلفرد، لوئیس، پیر و ژاک بودند که این نام تجاری را در سراسر جهان تأسیس کردند.

لوئیس شعبه پاریس را اداره کرد و در سال 1899 به Rue de la Paix حرکت کرد. وی مسئول برخی از طراحی های مشهور این شرکت مانند ساعت mystery (یک نوع ساعت با شماره گیری شفاف و به همین ترتیب نام گذاری شده است زیرا مکانیسم آن مخفی است) بوده است.

در سال 1904 آلبرتو سانتوس-دوومنت پیشگام برزیل ، از دوست خود لوئیس کارتیه به دلیل عدم اطمینان و غیر عملی بودن استفاده از ساعتهای جیبی هنگام پرواز شکایت کرد. کارتیه یک ساعت مچی مسطح با حاشیه مربع مشخص طراحی کرد. این ساعت نه تنها توسط خود سانتوس-دامنت بلکه بسیاری از مشتریان دیگر نیز مورد استقبال قرار گرفت. ساعت مچی "سانتوس" اولین ساعت مچی مردانه Cartier بود. در سال 1907 ، Cartier با Edmond Jaeger قرارداد منعقد كرد ، كه توافق كرد به طور انحصاری جنبش های ساعتهای Cartier را تأمین كند. در میان تیم کارتیه چارلز ژاکائو بود که در سال 1909 به لوئیس کارتیه پیوست تا آخر عمر به کار خود ادامه دهد و ژان توسان که مدیر جواهرات زیبا از سال 1933 بود.

ساعت کارتیه مدل سانتوس

از طرف دیگر ، پیر کارتیه شعبه شهر نیویورک را در سال 1909 تأسیس کرد و در سال 1917 به خیابان Fifth 653 ، عمارت Neo-Renaissance مورتون فریمن منتقل شد. تا این زمان کارتیه شعبه هایی در لندن ، نیویورک و سن پترزبورگ داشت و به سرعت به یکی از موفق ترین شرکت های ساعت مچی در جهان تبدیل شد.

ساعت طراحی شده لوئیس کارتیه به نام مدل ساعت تانک در سال 1919 با الهام از تانک های تازه معرفی شده در جبهه غربی در جنگ جهانی اول معرفی شد. [17در اوایل دهه 1920 ، کارتیه با ادوارد جاگر (از Jaeger-LeCoultre) یک شرکت سهامی خاص تشکیل داد تا ساعتهایی را صرفاً برای کارتیه تولید کند. کارتیه همچنان به استفاده از ساعتهای سازندگان دیگر: Vacheron Constantin ، Audemars Piguet ، Movado و LeCoultre ادامه داد. همچنین در این دوره بود که کارتیه معمولاً با زدن یک کد چهار رقمی در قسمت زیرین ، شماره های مرجع خود را به ساعتهای فروخته شده خود اضافه کرد. ژاک مسئولیت امور شعبه لندن را به عهده گرفت و سرانجام به آدرس فعلی آن در خیابان نیو باند منتقل شد.

مدل تانک - ساعت کارتیه

در دسامبر سال 2018 ، صندوق جهانی طبیعت (WWF) گزارش رسمی را منتشر کرد که به رتبه بندی های زیست محیطی برای 15 سازنده بزرگ ساعت و جواهرات فروشی در سوئیس می پردازد. کارتیه (که یک شرکت تابعه از گروه Richemont سوئیس است) در بین 15 تولید کننده در رتبه 2 قرار گرفت و به همراه 3 تولید کننده دیگر از جمله Vacheron Constantin و Jaeger-LeCoultre ، دارای رتبه متوسط ​​زیست محیطی  شدند ، و نشان می دهد که تولیدکننده اولین اقدامات را در مورد تأثیر فعالیتهای تولیدی خود بر محیط و تغییرات آب و هوا انجام داده است. مطابق سند رسمی شرکت Cartier ، این شرکت متعهد است که مشاغل را به صورت مسوول محیط زیست و "به حداقل رساندن تأثیرات منفی محیطی" انجام دهد.

در صنعت جواهرات و ساعت سازی ، نگرانی های کلی در مورد عدم شفافیت در فعالیت های تولیدی و منابع اولیه مواد اولیه گرانبها از جمله طلا وجود دارد که دلیل اصلی مسائل زیست محیطی مانند آلودگی ، تخریب خاک و جنگل زدایی است. این وضعیت به ویژه در کشورهای در حال توسعه که تولیدکننده های برتر طلا از جمله چین ، روسیه و آفریقای جنوبی هستند جدی است. تخمین زده می شود که بخش ساعت و جواهرات بیش از 50٪ از تولید سالانه طلای جهان (بیش از 2،000 تن) را مصرف می کند ، اما در بیشتر موارد شرکت های ساعت دیده نمی توانند یا مایل به شفاف سازی نسبت به اینکه مواد اولیه آنها از کجا تهیه می شود و آیا مواد تهیه کنندگان از فناوری های منابع سازگار با محیط زیست استفاده می کنند نیستند.

در سال 1981 ، آلن دومینیک پرین به عنوان رئیس کارتیه SAA و کارتیه بین المللی منصوب شد. سال بعد ، میشلین کانویی ، همسر جوزف کانویی ، رئیس طراحی جواهرات شد و اولین مجموعه خود را "نوولل جوآلری" راه اندازی کرد. در سال 1984 ، پرین با تشکیل ارتباط با هنرمندان در قید حیات ، Fondation Cartier pour l'Art Contemporain را تاسیس کرد تا کارتیه را وارد قرن بیست و یکم کند. در سال 1986 ، وزارت فرهنگ فرانسه ، پرین را به عنوان رئیس "Mission sur le mécénat d'entreprise" (کمیسیونی برای مطالعه حمایت از مشاغل هنری) منصوب کرد. دو سال بعد ، کارتیه در Piaget و Baume & Mercier اکثريت را بدست آورد. در سال 1989/1990 ، Musée du Petit Palais نمایشگاهی از مجموعه کارتیه با عنوان "l'Art de Cartier" برپا کرد.

پرین در سال 1991 کمیته بین المللی ، کمیته بین المللی دو لا Haute Horlogerie ، برای راه اندازی اولین سالن خود ، که در 15 آوریل 1991 برگزار شد ، تأسیس کرد. سال بعد ، دومین نمایشگاه "l'Art de Cartier" در موزه هرمیتاژ در سن پترزبورگ برگزار شد. در سال 1993 ، "گروه لوکس Vendôme" به منظور ترکیب کارتیه ، دانهیل ، مونتبلانک ، پیاژه ، بائوم و مرکسی ، کارل لاگرفلد ، کلوئه ، سولکا ، هاکت و ویلگر تشکیل شد.

در سال 1994 ، بنیاد کارتیه به Rive Gauche منتقل شد و دفتر مرکزی را در ساختمانی طراحی کرد که توسط آن ژان نوول طراحی شده است. سال بعد ، نمایشگاه بزرگ مجموعه عتیقه کارتیه در آسیا برگزار شد. در سال 1996 ، بنیاد لوزان هرمیتاژ در سوئیس "شکوه جواهرات" را به نمایش گذاشت و یکصد و پنجاه سال از محصولات کارتیه را به نمایش گذاشت.

در سال 2012 ، Cartier از طریق Richemont به خانواده روپرت آفریقای جنوبی و Elle Pagels ، نوه 24 ساله پیر Cartier تعلق گرفت.