بازاریابی برای یک موبایل هوشمند کاری بسیار دشوار به حساب میآید و دلیلش خیلی ساده اینست که بیشمار برند مختلف وجود دارد که همگی به دنبال جلب نظر مشتریان عادی هستند. به همین ترتیب، گاهی میبینیم که سازندگان موبایلهای هوشمند، رویکرد «هر طور که شده» را در تبلیغات و بازاریابی خود در پیش میگیرند.
اما این برندها تا به امروز از چه ترفندهایی استفاده کردهاند؟ و ما چطور قادر به تشخیص این ترفندها هستیم؟ بیایید برخی از اصلیترین حقههای تبلیغاتی صنعت موبایل طی سالهای اخیر را مرور کنیم.
جعل عکس
یکی از معمولترین حقههای تبلیغاتی اسمارتفونها اینست که یکسری تصویر با دوربینهای DSLR به ثبت میرسد و بعد از آنها به عنوان تصاویر ثبت شده با دوربین موبایل یاد میشود. هواوی به عنوان مثال از این ترفند بارها استفاده کرده: یک موردش با موبایل هواوی پی ۸ در سال ۲۰۱۶ بود و مورد دیگر با دیوایسهای سری نووا در سال ۲۰۱۸. ماجرای موبایلهای سری نووا زمانی مشخص شد که یک مدل ایسنتاگرامی، تصویر بالا را منتشر کرد و معلوم شد به جای دوربین موبایل، از دوربین DSLR استفاده شده است.
سامسونگ هم با این رویکرد چندان غریبه نیست و شعبه برزیل این شرکت تصاویری استوک منتشر میکرد که مدعی میشد با دوربین گلکسی A8 به ثبت رسیدهاند. در بیشتر مواقع میتوان گفت که این برندها بیشتر از اینکه اهدافی شوم داشته باشند، دچار قصور شدهاند. اما وقتی دوربینهای اسمارتفونهای امروزی به چنین حدی از کیفیت رسیده، دست زدن به چنین حرکاتی فقط باعث ناامیدی مردم میشود.
تقلب در بنچمارکها
بنچمارکها معمولا معیاری برای سنجش عملکرد دستگاه در دنیای واقعی نیستند، اما معمولا ایدهای کلی به ما میدهند که باید منتظر چه چیزی باشیم. متاسفانه تقلب در بنچمارکها هم به یکی دیگر از تاکتیکهای مارکتینگ اسمارتفونها تبدیل شده و چندین برند از آن استفاده کردهاند. این موضوع زمانی اتفاق میافتد که برندها میخواهند موبایل خود را از آنچه واقعا هست بهتر نشان دهند.
سازندگان موبایلهای هوشمند (و حتی تامینکنندگان چیپست) قادر به تشخیص زمانی که هستند که یک اپلیکیشن بنچمارک اجرا میشود و بعد وارد حالتی میشوند که شدیدا پرفورمنس را بالا میبرد. این حالت افزایش پرفورمنس، عمر باتری را نادیده میگیرد تا قادر به دست یافتن به بالاترین امتیاز بنچمارک ممکن باشد. اما مشکل اینجاست که این حالت در پرفورمنس دنیای واقعی در دسترس نیست و با تنظیمات پیشفرض دستگاه تفاوتهای فراوان دارد.
از جمله شرکتهایی که در سالهای اخیر به تقلب در بنچمارکها متهم شدهاند میتوان به مدیاتک، هواوی، آنر، اوپو، شیائومی و اچتیسی اشاره کرد.
تصاویر گمراهکننده در قیاس با واقعیت
یک تاکتیک ناامیدکننده دیگر در مارکتیک، نمایش رندرها و تصاویری است که ظاهری بهتر از ظاهر حقیقی دستگاه دارند. چه موضوع صحبت حاشیههای باریکتر باشد، چه بریدگی کوچکتر در نمایشگر و چه بیرونزدگی کمتر دوربین، چندین برند مختلف تا به امروز رندرهایی منتشر کردهاند که موجب گمراهی مردم شده است.
یکی از برجستهترین موارد این موضوع با موبایل لنوو Z5 اتفاق افتاد: زمانی که مدیر این کمپانی تصویری از طراحی بدون حاشیه این موبایل منتشر کرد (که بالاتر میبینیدش). در نهایت مشخص شد که این دستگاه در دنیای واقعی یک بریدگی عظیم به سبک آیفون روی نمایشگر دارد. یک مورد دیگر هم زمانی بود که هواوی در سال ۲۰۱۵ حاشیههای کناری موبایل پی ۸ را در تصاویر کاهش داد و در دنیای واقعی، حاشیهها بزرگتر بودند.
تولیدکنندگان کمتر شناختهشده مانند Bluboo و Umidig هم چنین رفتارهای مقلبانهای داشتهاند و بارها موبایلهای خود را در رندرها باریکتر و خوشدستتر نشان دادهاند.
فروشهای فوری و ادعای اتمام موجودی
وان پلاس یکی از اولین برندهای اسمارتفونی بود که به سراغ تاکتیک فروشهای فوری (Flash Sale) رفت و صرفا با این سبک فروش، توانست برای موبایل وانپلاس ۱ تقاضا ایجاد کند. معنای Flash Sale اینست که مردم در مدت زمانی محدود، قادر به خرید تعدادی محدود از دیوایس هوشمند هستند و اگر فرصت خود را از دست بدهند، باید تا فروش بعدی صبر کنند.
اگرچه برگزاری چنین فروشهایی مزیت خودش را برای به تعادل رساندن عرضه و تقاضا دارد، بسیاری از کمپانیها از آن به عنوان رویکردی تبلیغاتی استفاده میکنند. ایده کلی اینست که اگر تعداد دیوایسهای موجود را محدود جلوه دهیم، مردم بیشتر دلشان آن را میخواهد. شیائومی و ریلمی دو شرکتی بودهاند که این تاکتیک را به دفعات به کار گرفتهاند.
یک روش تبلیغاتی دیگر اینست که برندها اعلام میکنند در نخستین روز فروش یک دستگاه چقدر کسب درآمد کردهاند. برای مثال یک برند با افتخار میگوید در روز نخست عرضه یک مدل خاص، ۱ میلیون دلار فروش داشته است. اما اگر آن موبایل ۱۰۰۰ دلار قیمت داشته باشد، یعنی برند مورد نظر تنها ۱۰۰۰ دستگاه فروخته. در بازارهایی مانند چین، هند و آمریکا، چنین ارقامی اصلا به چشم نمیآید.
ادعاهای گمراهکننده درباره مشخصات سختافزاری
این هم یک تاکتیک تبلیغاتی دیگر برندهای سازنده موبایل هوشمند است که اطلاعات کذب راجع به تواناییهای موبایل را شامل میشود. قبلا در اخبار شنیدهایم که شرکتهایی مانند اوپو و سامسونگ درباره قابلیت زوم در دوربین موبایلهایشان اطلاعات گمراهکننده منتشر میکنند، اما این فقط شروع ماجراست.
تا به امروز چندین برند درجه دو داشتهایم که درباره رزولوشن دوربین محصولاتشان دروغ میگویند، برای مثال میگویند این دوربین قادر به ثبت تصاویر ۸ مگاپیکسلی است، اما در حقیقت تصاویری ۵ مگاپیکسلی ثبت میکند که به ۸ مگاپیکسل آپاسکیل شدهاند.
حالا که صحبت از دوربین است، چند برند هم داشتهایم که گفتهاند موبایلهایشان به دوربین سهگانه یا چهارگانه مجهز است اما در حقیقت صرفا سنسورهای ماکروی اضافه دارد. دوربینهای فوق عریض در صورت دسترسی به فوکوس خودکار، قادر به ثبت تصاویر ماکرو هستند، بنابراین یک سنسور جداگانه ماکرو اصلا ضروری نیست. اما برندها میخواهند پز دوربینهای سهگانه یا چهارگانه موبایلهایشان را بدهند و برای همین چنین مسیری را در پیش میگیرند.
یک تاکتیک مارکتینگ دیگر هم داریم که اگرچه به اندازه مثالهای بالا جدی نیست، اما ارزش اشاره کردن را دارد. بسیاری از اوقات خردهفروشان، تولیدکنندگان و دیگر شرکا از ارائه اطلاعات به صورت کامل خودداری می کنند. برای مثال آنها در لیست مشخصات دستگاه از عبارت «پردازنده هشت هستهای» استفاده میکنند. آن هم در حالی که در دنیای واقعی، تفاوت میان یک چیپست هشت هستهای اقتصادی و یک چیپست هشت هستهای پریمیوم، زمین تا آسمان است.
وقتی که شفاف به معنای شفاف نیست
یکی از ترندهای سال ۲۰۱۸، عرضه موبایلها با بدنه شفاف بود و دو شرکت شیائومی و اچتیسی مدعی شدند که در دو موبایل Mi 8 Explorer Edtion و U12 Plus قادر به مشاهده اجزای درونی موبایلها هستیم.
اما خیلی زود مشخص شد که در نسخه ویژه موبایل Mi 8 قادر به مشاهده اجزای درونی دستگاه نیستید و در واقع قطعاتی ساختگی زیر لایه شفاف قرار گرفته است. اینها قطعاتی واقعی هستند، اما خیلی ساده هیچکاری انجام نمیدهند و مدار اصلی را میپوشانند. اگر شیائومی خیلی راحت این موضوع را به مشتریان اعلام میکرد، تمام ماجرا تبدیل به یک رسوایی نمیشد.
خبری از دوربین سلفی داخل نمایشگر نیست
دوربینهای سلفی داخل نمایشگر در حال حاضر یکی از مورد انتظارترین ویژگیهای موبایلهای هوشمند هستند، چرا که در صورت تعبیه چنین دوربینی، دیگر خبری از بریدگی و سوراخ در نمایشگر و دوربینهای بیرونجهنده نخواهد بود. در این شرایط، دوربین زیر نمایشگر قرار گرفته و تا زمانی که نیاز به ثبت یک تصویر سلفی یا برقراری کنفرانس ویدیویی نباشد، کاربر دوربین سلفی را نمیبیند.
تا امروز حداقل یک شرکت سعی کرده به استفاده از این عبارت روی آورده و ضمنا معنایش را هم عوض کند. ریلمی وقتی میخواهد درباره موبایلهایی صحبت کند که دوربین سلفی آنها درون سوراخی کوچک روی نمایشگر تعبیه شده، به استفاده از عبارت «دوربین سلفی داخل نمایشگر» روی میآورد.
از یک سو، سوراخی که دوربین سلفی در آن قرار گرفته واقعا داخل نمایشگر است، اما سابقه این عبارت و معنایی که در ذهن عموم مردم دارد، به سالها پیش از استفاده ریلمی از آن بر میگردد. مثل این میماند که بگویید موبایلتان به خاطر سنسور ۳۳ مگاپیکسلیاش «دوربین 8K» دارد و نه به خاطر اینکه میتواند ویدیوهای 8K ضبط کند.
تغییر نام اسمارتفونها
این یکی از تفرقهاندازترین تاکتیکهای مارکتینگ در صنعت موبایل است و گاهی میبینیم که کمپانیها همان موبایل قدیمی را با نامی جدید عرضه میکنند. این موضوع بیشتر در میان موبایلهای هواوی، اوپو، وانپلاس، ریلمی و شیائومی دیده میشود.
دلیل استفاده از این رویکرد، کاهش هزینه و وقت و برطرفسازی نیاز به طراحی محصولی کاملا جدید است. یک دلیل دیگر هم اینست که برندی که در یک منطقه خاص محبوبیت دارد، در منطقهای دیگر چندان موفق نبوده. برای مثال موبایل Redmi K30 4G در چین با این نام عرضه شد اما بعد تحت عنوان Poco X2 راهش را به بازار هند باز کرد.
منبع:Android Authority